Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

"ΠΙΤΣΟΥΝΑΚΙΑ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝ "ΒΡΩΜΟΠΟΥΛΑ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕ- ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ


ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ «ΔΙΧΟΓΝΩΜΙΕΣ» * ΘΕΜΙΤΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ

«Πιτσουνάκια» για τους μεν «βρωμόπουλα» για τους δε

Θεωρούνται σύμβολο ειρήνης από τις αρχές του 20ού αιώνα. Εχουν εμπνεύσει μεγάλους καλλιτέχνες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και αποτελούν τα σύμβολα της αγνότητας, της πίστης, της αγάπης και της επικοινωνίας, αφού χάρη σε ένα από αυτά έμαθε ο Νώε ότι ο κατακλυσμός είχε σταματήσει, ενώ ήδη από τον 5ο π.Χ. αιώνα υπάρχουν μαρτυρίες για τη χρήση ταχυδρομικών περιστεριών. Για τη χριστιανική θρησκεία συμβολίζουν το Αγιο Πνεύμα, για κάποιους ερωτικό κάλεσμα («πιτσουνάκι μου») και για κάποιους άλλους έναν ιπτάμενο και ανεξέλεγκτο «εχθρό».

Παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης τα περιστέρια, έχουν όμως πολλούς που δεν τα «αντέχουν» Παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης τα περιστέρια, έχουν όμως πολλούς που δεν τα «αντέχουν» Κάποιοι τα αποκαλούν «βρωμόπουλα» επειδή τους κουτσούλησαν το πλυμένο τους αμάξι, κάποιοι τα μισούν επειδή τους λέρωσαν τις τέντες και κάποιοι αδαείς θεωρούν ότι πρέπει να τα εξοντώσουν επειδή δεν έχουν καμία χρησιμότητα. «Δεν τρώγονται, δεν έχουν ωραία φωνή, είναι άθλια εμφανισιακά και κουτσουλάνε», γράφουν χαρακτηριστικά στο Διαδίκτυο κάποιοι από αυτούς.

Με ανάποδα καρφιά στα πρεβάζια παραθύρων και σπασμένα κολλημένα κοφτερά γυαλιά, που έχουν τοποθετηθεί ακόμη και στα παράθυρα εκκλησιών, καθώς και δηλητήριο, τα περιστέρια έχουν βρεθεί στο στόχαστρο δεκάδων αρρωστημένων μυαλών.

Σε πολλές γειτονιές μάλιστα αποτελούν την αιτία για ομηρικούς καβγάδες μεταξύ εκείνων που τα ταΐζουν καθημερινά και εκείνων που τους βρίζουν επειδή τα ταΐζουν, θεωρώντας ότι αποτελούν εστίες μόλυνσης, όπως αντιμετωπίζουν δηλαδή και οποιοδήποτε άλλο είδος εκτός από τον άνθρωπο.

Εκτός από τους φανατικούς εχθρούς, τα περιστέρια διαθέτουν και πολλούς φανατικούς φίλους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ενας από αυτούς είναι ο Στάθης Πολυμέρης, ένας χομπίστας περιστεράς από την Εύβοια, ο οποίος ασχολείται με τα περιστέρια 50 ολόκληρα χρόνια. Σε αυτόν απευθύνθηκε η «Ε» για να βρει «θεμιτούς» τρόπους, τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιήσουν όσοι δεν μπορούν να εκτιμήσουν τη συντροφιά αυτών των υπέροχων πτηνών, που συμβολίζουν τόσα πολλά, αφού, όπως επισημαίνει, τα κρεμασμένα cd στα μπαλκόνια, τα οποία θέλει ο «μύθος» να φοβίζουν τα περιστέρια με τον ήχο και τους χρωματισμούς που δημιουργούν με τον αέρα και τον ήλιο αντίστοιχα, δεν αποτελούν λύση.

Ο περιστεράς Στάθης Πολυμέρης από την Εύβοια ασχολείται 50 χρόνια με τα περιστέρια Ο περιστεράς Στάθης Πολυμέρης από την Εύβοια ασχολείται 50 χρόνια με τα περιστέρια **Ομοίωμα γερακιού. Δεν πωλείται στην αγορά -όπως μας λέει ο κ. Πολυμέρης- αλλά είναι εύκολο να το φτιάξεις. Αρκεί ένα πήλινο ομοίωμα. Αν δεν πιάνουν τα χέρια σας, απευθυνθείτε σε ένα εργαστήριο πήλινων κατασκευών. Το βάφετε στα χρώματα του γερακιού, το τοποθετείτε στο μπαλκόνι και λειτουργεί ως σκιάχτρο.

**Ηχοι γερακιού. Υπάρχουν στο Διαδίκτυο. «Κατεβάζεις» τους ήχους, τους περνάς σε ένα cd και το βάζεις να παίζει. Δεν κοστίζει τίποτα. Μόνο λίγο από το χρόνο σας.

**Χρησιμοποιήστε συσκευές υπερήχων, όπως είναι εκείνες που απωθούν τα τρωκτικά. Υπάρχει περίπτωση να λειτουργούν και στα περιστέρια. Θα τις βρείτε σε κατάστημα και θα τις βάλετε στην πρίζα. Πολλές λειτουργούν και με μπαταρία. Μια μέση τιμή είναι 50 ευρώ.

**Πετονιά. Παίρνετε την πετονιά του ψαρέματος και την τοποθετείτε κατάλληλα πάνω στα κάγκελα του μπαλκονιού. Αν τα περιστέρια δεν μπορούν να στηριχθούν πάνω στο κάγκελο ή στο πεζούλι αποφεύγουν να καθίσουν σε αυτό το σημείο. Η τιμή εξαρτάται από την κατασκευή και πόση πετονιά θα χρειαστείτε.

**Διάφανο δίχτυ. Επενδύεις το μπαλκόνι με αυτό για κάποιο διάστημα. Αν δεν υπάρχει κοιλότητα το πουλί δεν μπορεί να καθίσει. Κοστίζει κάτι λιγότερο από 18 ευρώ (στη διάσταση 294 x 94 cm).

«Οπως βλέπετε, υπάρχουν αρκετοί τρόποι, εύσχημοι, για να διώξεις ένα πουλί. Αρκεί να τους σκεφτεί κανείς», καταλήγει ο κ. Πολυμέρης. Και δεν έχει άδικο. Μπορούμε να ζούμε όλοι μαζί, φτάνει να το θέλουμε. * http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=118395

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΣΚΥΛΟ ΤΩΡΑ!!! ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ


Θέλω οπωσδήποτε σκυλάκι !! Τώρα !!

Σας ζητά το παιδί σας να υιοθετήσετε το γλυκύτατο ημιαιμο που βρίσκεται στη γειτονιά σας και ψάχνετε συνεχώς δικαιολογίες για να το πείσετε ότι δεν πρέπει; Ιδού. Το ΕΨΙΛΟΝ σας δίνει 10 λόγους για να αλλάξετε γνώμη και να πείτε επιτέλους το «ναι»!

Φυσικοί δάσκαλοι για όλους τους ανθρώπους, ιδιαιτέρως για τα παιδιά, τα κατοικίδια διδάσκουν την πίστη, τη φιλία, την αγάπη που δεν ζητά ανταλλάγματα και τη συμπόνια, ό,τι ακριβώς χρειάζεται ένα παιδί για να αναπτυχθεί σωστά.
Τα παιδιά που ζουν με σκύλο ή γάτα αναπτύσσονται σφαιρικά. Ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους συνομήλικους τους, διαθέτουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και είναι πολύ πιο κοινωνικά και δημοφιλή.
Ένας τετράποδος φίλος τα κάνει από νωρίς υπεύθυνα άτομα. Τους δίνει ένα καθημερινό μάθημα στοργής και παράλληλα επιβίωσης.
Λιγότερο επιθετικά συγκριτικά με τα υπόλοιπα, τα παιδιά αυτά μαθαίνουν από μόνα τους να μοιράζονται συναισθήματα και υλικά αγαθά. Το επιθυμούν τα ίδια.
Επικοινωνώντας με τα κατοικίδια γίνονται καλοί γνώστες της... γλώσσας του σώματος και είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται πολλά περισσότερα από όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Δείχνουν συμπόνια και φροντίδα σε όσους βρίσκονται κοντά τους και καταλήγουν με εντελώς φυσιολογικό τρόπο να βοηθούν τους αδύναμους.
Το στρες της καθημερινότητας τα ταλαιπωρεί λιγότερο και το παιχνίδι με τον πιστό τους φίλο τα βοηθά να ξεπεράσουν τις όποιες στεναχώριες. Ενώ η βόλτα μαζί τους τα βοηθάει να ασκούνται
Ανάλογα είναι και τα αποτέλεσμα με παιδιά χωρισμένων οικογενειών. Οπως δείχνουν οι έρευνες οι γλυκύτατοι τετράποδοι τα βοηθούν να ξεπεράσουν γρηγορότερα το διαζύγιο των γονιών τους. Είναι λιγότερο επιθετικά, πεισματάρικα και εγωκεντρικά.
Σημαντΐκή έως θεραπευτική είναι η συμβολή των κατοικίδιων σε διάφορες ασθένειες, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές (σύνδρομο down, αναπηρίες, δυσλεξία, αλλεργίες κ.ά). Μάλιστα, στο εξωτερικό η είσοδος των σκυλιών στα περισσότερα νοσοκομεία επιβάλλεται για τους σκοπούς αυτούς.
Είναι γεγονός ότι το παιδί που μεγαλώνει με ένα ζώο, ιδιαίτερα τα μοναχοπαίδια, δένεται απίστευτα μαζί του. Όταν περάσουν τα χρόνια και το κατοικίδιο ζώο πεθάνει, ο πόνος θα είναι απίστευτος. Ακόμη κι αυτό όμως είναι ένα μάθημα ζωής, μια εξοικείωση με την ιδέα της απώλειας.

ΑΝ ΒΡΗΚΑΤΕ έστω και έναν λόγο από τους παραπάνω σημαντικό, πριν κάνετε το χατίρι του παιδιού σας, σκεφτείτε δυο πράγματα: ότι πρέπει να του μάθετε πώς να φροντίζει το νέο του φίλο και ότι οι δρόμοι είναι γεμάτοι αδέσποτα που ανυπομονούν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Αργυρώ Κ. Μωρου
Εψιλον της Ελευθεροτυπίας
στήλη "Φάρμα των Ζώων"