Κατά φαντασίαν... «πειραματόζωα»
«Μια φορά και έναν καιρό, ήταν κάποιοι κακοί άνθρωποι που …έκλεβαν τα ζώα από τους ελληνικούς δρόμους και τα έστελναν για πειράματα, κολλαγόνο και –εσχάτως- κτηνοβασίες στο εξωτερικό». Καλό το παραμύθι τους, αλλά δεν έχει δράκο και δυστυχώς για αυτούς που το διηγούνται ούτε μια νίκη του «καλού» απέναντι στο «κακό». Δεκάδες δικαστήρια, χαμένες εργατοώρες και χρήματα που θα μπορούσαν να διατεθούν για στειρώσεις, πολλά κιλά λάσπης και το αποτέλεσμα το ίδιο και το αυτό: Ούτε μια καταδίκη για την τιμή των όπλων! Κι όμως όλα αυτά τα περί πειραμάτων δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αστειότητα που σέρνεται χρόνια και θα εξακολουθεί να ανακυκλώνεται όσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ακράδαντα στις θεωρίες συνομωσίας και πως στα αλήθεια «μας ψεκάζουν».
Η «σύλληψη», μέσα στο διεθνές αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τριών εθελοντών φιλόζωων (δύο Γερμανίδες, ένας Έλληνας) από διαφορετικά σωματεία, παραμονή των βουλευτικών εκλογών, έπειτα από ανώνυμη καταγγελία για δήθεν «διακίνηση ζώων για κτηνοβασίες», έφερε ξανά στο φως της δημοσιότητας την υπόθεση σε μια ανανεωμένη version που διαθέτει όλα τα …συστατικά μιας καλής σαπουνόπερας μυστηρίου. Το πλέον γελοίο είναι ότι η ιστορία αυτή έγινε πιστευτή όχι μόνο από όσους συνηθίζουν να τρώνε ό,τι τους πασάρουν αμάσητα, αλλά και από δημοσιογράφους που είτε την παρουσίασαν πρωτογενώς είτε την αναδημοσίευσαν άκριτα χωρίς να κάνουν έρευνα, ή έστω να αναζητήσουν τα αποτελέσματα παλαιότερης της Ιντερπόλ για ανάλογη κατηγορία. Αλλά από πότε κάποιοι χρειάζονται αποδείξεις;
«Το ‘’αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίον’’ στην Ελλάδα δεν ισχύει. Αντί να προσκομίσουν στοιχεία οι κατήγοροι για όσα υποστηρίζουν, εκείνοι που καλούνται να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες είναι οι κατηγορούμενοι», εξηγεί η Πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, Ειρήνη Μολφέση, επισημαίνοντας ότι «η αθώωση ούτε πρωτοσέλιδο κάνει, ούτε αποτυπώνεται στη μνήμη σαν τη λασπολογία».
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την είδηση του 2004 ότι «20.000 κιλά λουκάνικα βρέθηκαν σε εργοστάσιο αλλαντικών στις Βρυξέλλες, φτιαγμένα από κρέας σκύλου»; Πόσοι θυμούνται ή γνωρίζουν ότι τα λουκάνικα αυτά ήταν φτιαγμένα από σκυλοτροφή (dog food) και όχι κρέας σκύλου (dog meat); Ποιοι γνωρίζουν ότι φωτογραφίες που συνόδευαν στο παρελθόν τις δήθεν αποδείξεις για την κατάληξη των ζώων που δίδονται προς υιοθεσία στο εξωτερικό, προέρχονταν από την Κίνα, όπου τρώνε σκύλους και γάτες, και όχι από την Ευρώπη και μάλιστα «από ελληνικό αεροδρόμιο»; Ποιος εξακολουθεί σκοπίμως να αγνοεί την επίσημη απάντηση που έδωσε η Κομισιόν, το 2011, σύμφωνα με την οποία και απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται αδέσποτα ζώα για πειράματα στην Ε.Ε. (δεδομένου ότι δεν υπάρχει το ιστορικό τους και τα αποτελέσματα της οποίας έρευνας εκ των προτέρων είναι λανθασμένα) και δεν έχει βρεθεί κάποιο κράτος-μέλος που να έχει παραβεί το νόμο;
«Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης στέλνει ζώα για υιοθεσία στο εξωτερικό τα τελευταία 15 χρόνια. Φαίνεται πως ούτε η Ιντερπόλ, ούτε όλες οι Αρχές της Ευρώπης δεν έχουν αντιληφθεί αυτό που τα σαΐνια στην Ελλάδα έχουν δήθεν “ανακαλύψει”. Το πλέον εντυπωσιακό, βέβαια, είναι πως αποφάσισαν να κρατήσουν για τον εαυτό τους την ανάκαλυψή τους, αντί να τη μοιραστούν με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αρχές, ώστε να γίνει μια εκτενής έρευνα σε όλη την Ευρώπη. Προφανώς τα σαΐνια μας πιστεύουν πως είναι όλοι στο κόλπο, ακόμη και αμερικανοί φιλόζωοι που αποφασίζουν να υιοθετήσουν αδέσποτα από το Σότσι της Ρωσίας. Μια παγκόσμια συνωμοσία…», εξηγεί η Έμυ Παπαγιαννοπούλου, μέλος της Ζωοφιλικής Ενωσης Ηλιούπολη, δηλώνοντας ότι αν, δεν είχαμε να κάνουμε με ζωές, η κατάσταση θα ήταν απλώς για γέλια.
«Τα μέλη των τριών ελληνικών φιλοζωικών ομοσπονδιών συνεργάζονται κυρίως με σωματεία από τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Αγγλία και τη Δανία, αν και υπάρχουν και υιοθεσίες αδέσποτων που γίνονται και σε άλλες χώρες. Επίσης αδέσποτα από τη Ρουμανία υιοθετούνται στην Ολλανδία, Ιταλία, Ιρλανδία, Αγγλία, Γαλλία, Σουηδία, Φιλανδία, Νορβηγία, Καναδά και Γερμανία. Αδέσποτα από την Ισπανία υιοθετούνται στις ΗΠΑ, το Βέλγιο και τη Γαλλία, από τη Βουλγαρία στην Αγγλία και την Ολλανδία, και από τη Βοσνία στη Δανία. Η φιλοζωία δεν έχει σύνορα. Τα σωματεία δεν αποτελούν μέρος μιας περιοχής ούτε καν μιας χώρας όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Είναι κομμάτι μιας μεγάλης κοινότητας που της οποίας η φιλοσοφία είναι να διασώζονται ζώα από όπου κι αν προέρχονται», προσθέτει.
Το ελληνικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης παρεμποδίζει συστηματικά τα ξένα σωματεία και την αφιλοκερδή βοήθεια των ξένων κτηνιάτρων, ενώ θα έπρεπε να τα ευχαριστεί για την προσφορά τους. Αντ’ αυτού κάνει ό,τι μπορεί για να τα διώξει από τη χώρα.
Το να μην ερευνούν υποθέσεις για τις οποίες υπάρχουν ατράνταχτες καταγγελίες όπως οι αθρόες εισαγωγές ζώων, το παράνομο εμπόριο σκύλων ράτσας, τα παζάρια της ντροπής στο Σχιστό, τα παράνομα ή νόμιμα κυνοκομεία Νταχάου, τις κακοποιήσεις και τις φόλες, αλλά να δείχνουν τόση εμμονή σε κάτι ανυπόστατο και ατεκμηρίωτο δεν είναι πλέον βλακώδες, αλλά ύποπτο. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, αφού η παροιμία θέλει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να κρυφτεί και η …χαρά δεν το αφήνει το αφορά. Γκάφα ή ….; Το 2004, η Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής ΚΑΦΕ απέστειλε σε υπηρεσία του αεροδρομίου «επείγον σήμα» (9/03/2004, αριθμ. Πρωτοκόλλου 219270) -μέσω φαξ- με το οποίο την καλούσε να ερευνήσει μια αποστολή ζώων στο εξωτερικό, κατόπιν καταγγελίας προέδρου σωματείου σημειώνοντας ότι «η πλειοψηφία των φιλοζωικών σωματείων της χώρας μας καταγγέλλει ότι τα ζώα αυτά προορίζονται για πειραματόζωα». Λεπτομέρεια; Το ΥΠΑΑΤ είχε κληρονομικό χάρισμα, καθώς η καταγγελία έγινε μετά την έρευνα, στις 11 Μαρτίου, από σωματείο με απατηλή επωνυμία που δεν εκπροσωπεί καλά-καλά ούτε τον εαυτό του.
«Και δικοί μας εθελοντές έχουν αντιμετωπιστεί ως εγκληματίες στο αεροδρόμιο εξαιτίας της στάσης του υπουργείου και της άρνησής του να κατανοήσει ότι η μετακίνηση ανθρώπων και ζώων μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι έγκλημα, αλλά δικαίωμα. Θα θέλαμε πάρα πολύ, ανυπομονούμε κιόλας, να γίνει επιτέλους μια εκτενής έρευνα των ελληνικών αρχών, αλλά αυτή τη φορά να κοινοποιηθούν επισήμως τα αποτελέσματά της. Και όταν ανακοινωθούν αυτά τα αποτελέσματα όλοι όσοι προσβάλουν υπολήψει ατιμώρητα να υποστούν τις συνέπειες και να τιμωρηθούν για όλα αυτά τα ζώα που καταδικάστηκαν να πεθάνουν στο δρόμο εξαιτίας των ενεργειών τους», ξεκαθαρίζει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας. Αλλά μια παράκληση: μαζί με την έρευνα αυτή, ας γίνει άλλη μία για να μάθουμε επιτέλους στις τσέπες ποιων καταλήγουν όλα αυτά τα χρήματα που δόθηκαν από ευρωπαϊκά προγράμματα για τον εμβολιασμό, τη στείρωση και την αποπαρασίτωση των αδέσποτων.
Όταν αυτά συμβούν, το μόνο βέβαιο είναι ότι κάποιοι θα ψάχνουν χώρο να κρυφτούν βλέποντας «πειραματόζωα» και «λουκάνικα» να …εργάζονται σε νοσοκομεία και νηπιαγωγεία του εξωτερικού ή να απολαμβάνουν μια ζωή που λίγοι στη χώρα θα είχαν τη δυνατότητα να τους προσφέρουν. Όσο για τους ακτιβιστές που κατηγορούνται ως «εξαγωγείς» και «κτηνοβάτες» απλά θα χαμογελούν, όχι μόνο επειδή επιτέλους δικαιώθηκαν, αλλά γιατί γλίτωσαν από βέβαιο θάνατο πλάσματα ετοιμοθάνατα, κακοποιημένα, πυροβολημένα, με καλαζάρ ή ψώρα και τους πρόσφεραν την αγάπη και τη θαλπωρή που που τους αξίζει στις αγκαλιές ανθρώπων που τα εκτιμούν, έστω κι αν είναι αλλοδαποί.
«Η σκυλίτσα Λάιλα, ελληνίδα μετανάστρια από την Αίγινα, εργάζεται ως θεραπεύτρια στο νοσοκομείο Lukas της Γερμανίας παρηγορώντας ετοιμοθάνατους. Η σκυλίτσα Τονίνα, επίσης ελληνίδα μετανάστρια, δουλεύει σε νηπιαγωγεία της Γερμανίας για την εξοικείωση των παιδιών με σκύλους. Οι ζωές και των δύο τους έγιναν ρεπορτάζ σε γερμανικά περιοδικά. Στην Ελλάδα, αν δεν υιοθετούνταν από υπεύθυνες οικογένειες, στην καλύτερη περίπτωση θα γίνονταν χαλκομανία σε κάποιο δρόμο», μας λέει ο Ανδρέας Φουρναράκος, υπεύθυνος στο καταφύγιο του σωματείου Προστασία Ζώων Αιγίνης και Αγκιστρίου. «Οι φωτογραφίες αυτές και τα ρεπορτάζ είναι αδιάψευστος μάρτυρας των προσπαθειών μας. Και τα ζώα αυτά, οι μάρτυρες υπεράσπισής μας απέναντι στην όποια κακοήθεια και θεωρία συνωμοσίας», καταλήγει.
Σε αυτό το παραλήρημα που σέρνεται χρόνια και τους ισχυρισμούς των όποιων ανευθυνο-υπεύθυνων ότι τα αδέσποτα είναι ιδιοκτησία των Δήμων κατά συνέπεια του Κράτους και κανείς άλλος δεν μπορεί να τα ακουμπά, η απάντηση είναι μία: Τα αδέσποτα δεν σας ανήκουν, ανήκουν σε όσους τα βοηθούν και τα προστατεύουν. Εμείς θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και εσείς ας έρθετε να μας συλλάβετε. Αλλά προσέξτε, είμαστε πολλοί!
, Περιοδικό ΜΕΤΡΟ, τεύχος 5
Συγκατοικίδια Συγκατοικίδια
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1593904410876748&id=1583201881947001
, Περιοδικό ΜΕΤΡΟ, τεύχος 7, Ιούλιος 2015. Γνωρίστε τη φίρμα της εφημερίδας Χανιώτικα Νέα.
Συγκατοικίδια Συγκατοικίδια
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1615251315408724&id=1583201881947001
, Περιοδικό ΜΕΤΡΟ, τεύχος 5
Συγκατοικίδια Συγκατοικίδια
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1593904410876748&id=1583201881947001
Οι τετραποδοι "εργατες" της Παρου
Ενα μαγαζι, οπου τα ζωα, εχουν... ελευθερας, και που δινει το βημα σε κατοικους και τουριστες να στηριξουν φιλοζωικες δρασεις.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΙ, ΤΑ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΕΤΡΟ.
