Mια μαύρη «Mπαλίτσα» μπήκε στη ζωή μου
«Νομίζω πως δεν έχασα τον καιρό μου γράφοντας τη βιογραφία της Γάτας της Σοφής. Της άξιζε να μη χαθεί ολότελα η μνήμη της σαν οποιασδήποτε γάτας. Ήταν, και είναι στα βαθιά της γεράματα, ένα σπάνιο ζώο – κάτι που επιβεβαιώνω βλέποντας τις άλλες γάτες μου, που μπροστά της είναι, απλώς, γάτες. Πρέπει να πω άλλη μια φορά πως όσα γράφω είναι πιστή καταγραφή των όσων έπραξε η Γάτα στον μακρό βίο της».
Η «αυθεντική βιογραφία μιας έγκλειστης και μαύρης γάτας» που γράφτηκε για «ζωόφιλους, ζωολόγους και (μοναχικά) παιδιά», όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της η μεγάλη Ελλη Παππά είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο αφιερωμένο σε μια γάτα, που βρέθηκε στο σπίτι της ως εξής... «–Τι κρύβεις εκεί; Ο γιος μου δεν απάντησε, μόνο με κοίταζε με πονηρό χαμόγελο.
Εκείνο το βράδυ ήρθε πιο νωρίς απ’ το συνηθισμένο, κρατούσε κάτι πίσω απ'την πλάτη του, στάθηκε στα πόδια του κρεβατιού μου –ήμουνα κρεβατωμένη με καλοκαιριάτικη γρίπη– και με κοίταζε με αινιγματικό χαμόγελο. Υποψίες τετράποδες με ζώσανε. – Λέγε τι κρύβεις; Αντί ν’ απαντήσει, έσκυψε και άφησε κάτι χάμω. Οι υποψίες μου βγήκαν αληθινές: μια μαύρη μπαλίτσα κύλησε, σταμάτησε πλάι στο κρεβάτι μου, δυο ολόχρυσα ματάκια με εξετάσανε για μια στιγμή, κι αμέσως κάποια νυχάκια σκαλώσανε στο σεντόνι μου, κι αυτό ήτανε. Η γάτα είχε μπει στη ζωή μου». Γράφτηκε τον Αύγουστο του 1993.
«Ελπίζω κάποιοι ειδικοί να θελήσουν να ασχοληθούν με τη σοφή μαύρη γατούλα μου και να δώσουν πιο έγκυρες λύσεις στα αινίγματα που μου έθεσε. Μα πιο πολύ ελπίζω να δώσει μερικά ερεθίσματα σε όσους βλέπουν με περιφρόνηση τα ζώα να τα δουν με άλλο μάτι. Αξίζουν το σεβασμό μας, όχι μόνο ως άλλες μορφές ζωής, αλλά και ως μορφές ευαισθησίας και –γιατί όχι;– και νοημοσύνης όχι πολύ διαφορετικής από τη δική μας» επισήμανε χαρακτηριστικά η Ελλη Παππά στο οπισθόφυλλό του.
Απολαύστε το! Eλλη Παππά, Bίος και έργα της Γάτας της Σοφής, εκδόσεις Kέδρος, 105 σελ., 11
ΑΡΓΥΡΩ Κ ΜΩΡΟΥ
www.enet.gr/?i=news.el.article&id=206152
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου