O Σωτήρης της «ευτυχίας»
«Πόσες μικρές ευτυχίες δεν κρύβει η καθημερινότητα... Ενα μαγιάτικο πρωινό να πεις “καλημέρα” στον ήλιο που ανεβαίνει. Ενα καλοκαιρινό βράδυ να ξαπλώσεις πλάι στη θάλασσα ν’ αφουγκραστείς το κύμα, την ώρα που βγαίνει το φεγγάρι. (...) Δυο παιδικά μάτια που σε κοιτάζουν μ’ εμπιστοσύνη. Ενα χάδι στα μαλλιά, από χέρι αγαπημένο. Ενα γατάκι στη χούφτα σου, που νιώθεις την καρδιά του να χτυπά».
Ενα βιβλίο χαρισμένο «σε όσους μετάλαβαν στα μάτια μιας αγαπημένης ύπαρξης την άφραστη επικοινωνία των συναισθημάτων και την κατάλαβαν»… Αφιε- ρωμένο σε έναν απρόσκλητο επισκέπτη που μπήκε στη ζωή μιας οικογένειας με δυο παιδιά, τον Σωτήρη...
Εναν γατούλη με γκρίζα μεγάλα ματάκια και ροζ μυτούλα, που βρέθηκε πεταμένος στ’ αγκάθια ενός οικοπέδου. Τον τάισαν με μπιμπερό, τον χάιδευαν και του έδιναν μηνύματα αγάπης, εμπιστοσύνης και ζωής. «Μετρώντας πάντα με μέτρο ανθρώπινο, έπρεπε να καταλάβω πολύ καλά ότι θα έχω σπίτι μου μωρό, που όσο θα ζει θα έχει την ανάγκη και τη φροντίδα μου. (...) Τα ζώα είναι ζωντανός οργανισμός. Δεν είναι ένα παιχνίδι, το έπαιξες, το βαρέθηκες, βάλ’ το στην άκρη»...
Ο Σωτήρης μεγάλωσε και έκανε την οικογένεια που τον υιοθέτησε να μπορέσει να «ξεκαθαρίσει το νόημα της λέξης “ευτυχία”»! Οσοι έχετε υιοθετήσει και μεγαλώσει σαν... παιδί μια μικρή τριχομπαλίτσα για να την κάνετε γάτα, θα δείτε πίσω απ’ αυτές τις γραμμές εικόνες της δική σας ζωής. Πόσοι δεν έχετε ακούσει τη φράση: «Να μαζέψουμε τ’ αποφάγια να τα... στείλουμε στην Αφρική, στα παιδάκια...» Πόσοι δεν έχετε μοιραστεί τις χαρές, τις λύπες, τη στοργή και τη φροντίδα με τον δικό σας... Σωτήρη; Αν η ψυχή σας είναι ανοιχτή για να χωράει όλα τα πλάσματα της φύσης, διαβάστε το. Αξίζει!
• Kατερίνα Σχιζονίκα, Tι να θυμηθώ… δεν θα ξεχάσω, εκδ. Kαλέντης, 306 σελ., 16
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου