"(...) Ο αερας που ειχε σηκωθει τα ξημερωματα τωρα επεφτε. Αυτο σημαινε πως θα ταξιδευαμε σε μια θαλασσα γυαλινη και τα παιδια θα εχαναν ενα μεγαλο μερος απο τις απολαυσεις τους σαν να παμε με καραβι: μεσα στη θαλασσοταραχη ο Σκυλος σωριαζεται καταχαμα σε μια μερια στο καταστρωμα και αρχιζει να βογκα".
"Γυρω του συγκεντρωνεται το πονετικο κοινο. Το λουρι του ειναι δεμενο στο καγκελο της κουπαστης. Ενας δεμενεος σκυλος με λαιμαρια καλογυαλισμενη γινεται αμεσως προσωπο εμπιστοσυνης- κανεις δεν τον φοβαται κι ολοι τον λυπουνται που υποφερει. Στο τελος αρχιζει να δειχνει απειλητικα τα δοντια και να στριφογυρνα τα ματια, να βγαζει αφρους. Η συμπαθητικια παιδοσυναξη και οι ζωοφιλοι διαλυονται μεσα σε φωνες τρομου. Σαν φυγουν ολοι, το Αρκαου που καθεται παραμερα προσεχοντας να μη στραβωσει εξαφνα το πραμα, τον λυνει και παν' να επαναλαβουν την παρασταση σ' αλλη μερια του καραβιου (...)".
Με τη βοηθεια αυτου του σκυλου, "(...) που ειναι αληθινος σκυλος αλλα αφυσικος γιατι σκεφτεται και μιλα σαν ανθρωπος κι επιπλεον συχνα βαδιζει ορθιος η καθεται με σταυρωμενα τα ποδια οπως εμεις (...) και ενος αρκαρου" (...) τιποτα "(...) πιο αφυσικο απο δαυτα ειτε στον κοσμο των ανθρωπων ειτε των ζωων, τιποτα πιο ασκημο και κακο (...)", ο αφηγητης ξεφορτωνεται οσα προσωπα του ειναι ανεπιθυμητα. Με το σκυλο και το αρκαου καταφερνει να κερδισει την καρδια μιας κποπελας στις διακοπες του.
Αυτα συμβαινουν στο "παραμυθιασμα". Στο ενα απο τα τεσσερα διηγηματα του ("η συμφιλιωση", "η εξαφανιση της Μπετσυς" και ο "καλοκαιρινος κινηματογραφος" ειναι τα υπολοιπα τρια) που περιλαμβανονται στο βιβλιο του Αλεξη Πανσεληνου "Ιστοριες με σκυλους".
Κοινος παρονομαστης και των τεσσαρων η ανθρωπινη περιπετεια, ο ερωτας, η μοναξια και το τελος της νεοτητας, αλλα και το υφος "κατω απο ενα συχνα ιεροσυλο χιουμορ, μια βαθυτερη ποιητικη διαθεση" και "μια παραδοσιακη γραφη" που συνδυαζει "το ρεαλισμο με το φανταστικο κλιμα του κοσμου των ονειρων".
Ενα βιβλιο για μεγαλα παιδια, γραμμενο απο εναν απο τους πιο αξιολογους πεζογραφους της μεταδικτατορικης γενιας.
ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ
Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΨΙΛΟΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 13.01.13
"(...) Ο αερας που ειχε σηκωθει τα ξημερωματα τωρα επεφτε. Αυτο σημαινε πως θα ταξιδευαμε σε μια θαλασσα γυαλινη και τα παιδια θα εχαναν ενα μεγαλο μερος απο τις απολαυσεις τους σαν να παμε με καραβι: μεσα στη θαλασσοταραχη ο Σκυλος σωριαζεται καταχαμα σε μια μερια στο καταστρωμα και αρχιζει να βογκα".
"Γυρω του συγκεντρωνεται το πονετικο κοινο. Το λουρι του ειναι δεμενο στο καγκελο της κουπαστης. Ενας δεμενεος σκυλος με λαιμαρια καλογυαλισμενη γινεται αμεσως προσωπο εμπιστοσυνης- κανεις δεν τον φοβαται κι ολοι τον λυπουνται που υποφερει. Στο τελος αρχιζει να δειχνει απειλητικα τα δοντια και να στριφογυρνα τα ματια, να βγαζει αφρους. Η συμπαθητικια παιδοσυναξη και οι ζωοφιλοι διαλυονται μεσα σε φωνες τρομου. Σαν φυγουν ολοι, το Αρκαου που καθεται παραμερα προσεχοντας να μη στραβωσει εξαφνα το πραμα, τον λυνει και παν' να επαναλαβουν την παρασταση σ' αλλη μερια του καραβιου (...)".
Με τη βοηθεια αυτου του σκυλου, "(...) που ειναι αληθινος σκυλος αλλα αφυσικος γιατι σκεφτεται και μιλα σαν ανθρωπος κι επιπλεον συχνα βαδιζει ορθιος η καθεται με σταυρωμενα τα ποδια οπως εμεις (...) και ενος αρκαρου" (...) τιποτα "(...) πιο αφυσικο απο δαυτα ειτε στον κοσμο των ανθρωπων ειτε των ζωων, τιποτα πιο ασκημο και κακο (...)", ο αφηγητης ξεφορτωνεται οσα προσωπα του ειναι ανεπιθυμητα. Με το σκυλο και το αρκαου καταφερνει να κερδισει την καρδια μιας κποπελας στις διακοπες του.
Αυτα συμβαινουν στο "παραμυθιασμα". Στο ενα απο τα τεσσερα διηγηματα του ("η συμφιλιωση", "η εξαφανιση της Μπετσυς" και ο "καλοκαιρινος κινηματογραφος" ειναι τα υπολοιπα τρια) που περιλαμβανονται στο βιβλιο του Αλεξη Πανσεληνου "Ιστοριες με σκυλους".
Κοινος παρονομαστης και των τεσσαρων η ανθρωπινη περιπετεια, ο ερωτας, η μοναξια και το τελος της νεοτητας, αλλα και το υφος "κατω απο ενα συχνα ιεροσυλο χιουμορ, μια βαθυτερη ποιητικη διαθεση" και "μια παραδοσιακη γραφη" που συνδυαζει "το ρεαλισμο με το φανταστικο κλιμα του κοσμου των ονειρων".
Ενα βιβλιο για μεγαλα παιδια, γραμμενο απο εναν απο τους πιο αξιολογους πεζογραφους της μεταδικτατορικης γενιας.
ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ
Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΨΙΛΟΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 13.01.13
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου