Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Ειναι πολλα τα λεφτα, Αζορ- ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ


Ειναι πολλα τα λεφτα, Αζορ "Καποιανού χαρίζανε γάιδαρο και εκείνος τον κοίταζε στα δόντια…" λέει η παροιμία. Στην υπόθεση των Κτηνιάτρων Χωρίς Σύνορα παει «γάντι», αφού οι αρμόδιοι φορείς της χώρας μας, εφευρίσκοντας προσκόμματα, συνεχίζουν να τους απαγορεύουν να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους για τα αδέσποτα. Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα χρήματα για τα δημοτικά προγράμματα εμβολιασμού και στείρωσης δεν υπάρχουν, όπως άλλωστε και για χιλιάδες άλλα πράγματα, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.) εξακολουθεί επί της ουσίας να απορρίπτει κάθε σχετική αίτηση για παροχή βεβαίωσης προσωρινής και περιστασιακής παροχής υπηρεσιών από αλλοδαπούς κτηνιάτρους. Επικαλούμενο την υπ’αριθμ. 165261/ΙΑ υπουργική απόφαση, το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, απαγορεύει την άσκηση εθελοντικής εργασίας, θεωρώντας ότι «δεν προβλέπεται από την προαναφερόμενη απόφαση». Ετσι, μοιράζει απλόχερα τα όχι στη χείρα βοηθείας ενδιαφερόμενων Ευρωπαίων κτηνιάτρων, απαιτώντας τη μία ελληνικό ΑΦΜ, την άλλη απόδειξη έμμισθης σχέσης με Έλληνα κτηνίατρο ή κλινική, μισθωτήριο κτηνιατρείου ή ακόμη το αποκορύφωμα της κοροϊδίας που ακούει στο πρόσκομμα της μη γνώσης της ελληνικής γλώσσας «(…)προϋπόθεση που έχει θέσει το Δ.Σ. του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. στην 1η/2012 συνεδρίασή του». Πέρα από το γεγονός ότι το ‘κώλυμα’ αυτό δεν στέκει στην κοινή λογική, δεδομένου ότι οι ασθενείς των κτηνιάτρων αυτών είναι ζώα (δηλαδή πλάσματα που από τη μία έχουν το χάρισμα να επικοινωνούν σε όλες τις γλώσσες κι από την άλλη την ατυχία να μην μπορούν να μιλήσουν σε καμία για να πουν τι βιώνουν στους δρόμους της χώρας του success story), το επιχείρημα του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. δεν στέκει ούτε νομικά. Η απάντηση του Συνηγόρου του Πολίτη σε σχετική αναφορά ενδιαφερόμενου κτηνιάτρου μαρτυρά ότι στο ΓΕΩΤ.Ε.Ε. υπάρχει μάλλον πρόβλημα «κατανόησης της ελληνικής» καθώς «σύμφωνα με την ΚΥΑ 165261/ΙΑ/2010, η υποχρέωση γνώσης της ελληνικής γλώσσας δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των απαιτούμενων δικαιολογητικών για την αναγνώριση του δικαιώματος παροχής προσωρινού και περιστασιακού χαρακτήρα υπηρεσιών, αλλά αποτελεί προαπαιτούμενο δικαιολογητικό για την αναγνώριση του δικαιώματος εγκατάστασης στην Ελλάδα για την άσκηση νομοθετικά ρυθμιζόμενου επαγγέλματος», (αριθ. Πρωτ. 149669/8908/8-3-2012). Ακριβώς στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο αφού κλήθηκε να μελετήσει τα δεδομένα, αποφάνθηκε ουσιαστικά ότι η στείρωση και η σήμανση (σ.σ. εννοεί την τοποθέτηση μικροτσίπ) «αντικειμενικά δεν απαιτούν την απόδειξη γλωσσικών γνώσεων». Η ίδια Αρχή μάλιστα εξετάζοντας το ζήτημα της εθελοντικής εργασίας, που ως μη οικονομική δραστηριότητα δεν υπόκειται στο κοινοτικό δίκαιο, αναφέρει επικαλούμενη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, πως «το ουσιώδες χαρακτηριστικό της αμοιβής έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί την οικονομική αντιπαροχή της αντίστοιχης παροχής. Δεν απαιτείται, όμως, η επιδίωξη του παρέχοντος υπηρεσίες να αποκομίζει κέρδος»! «Κατά συνέπεια οι κτηνίατροι, που επιθυμούν να παρέχουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους και τις γνώσεις τους και χρηματοδοτούνται από διεθνείς ζωοφιλικούς οργανισμούς είναι καθόλα καλυμμένο», διευκρινίζει η Ειρήνη Μολφέση, πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Ο.), που έχει ασχοληθεί –ουκ ολίγες φορές- με το ζήτημα αυτό, το οποίο κρατάει χρόνια. Όπως επισημαίνει: «η αντίληψη που επικρατεί περί αθέμιτου ανταγωνισμού προς τους Ελληνες κτηνιάτρους, που χάνουν την πελατεία των αδέσποτων, είναι εσφαλμένη". «Αυτοί που ασχολούνται με τα αδέσποτα, είτε πρόκειται για δήμους είτε για φιλοζωικές οργανώσεις, έχουν το δικαίωμα και πρωτίστως την υποχρέωση να απευθυνθούν στους καταλληλότερους επιστήμονες για την ασφαλή μαζική στείρωση των ζώων. Αύτη τη στιγμή οι καταλληλότεροι, από άποψης εμπειρίας και τεχνικής, ταχύτητας, ασφάλειας, αλλά και κόστους είναι με μεγάλη διαφορα οι κτηνίατροι στους οποίους το ΓΕΩΤ.Ε.Ε. αρνείται το δικαίωμα εργασίας στην Ελλάδα, με τρόπο καταχρηστικό και την ανοχή του ΥΠΑΑΤ», τονίζει. Για την ιστορία, το υπουργείο που σήμερα φωνασκεί για τα κρούσματα λύσσας προκαλώντας τσουνάμι δηλητηριάσεων είχε ήδη ενημερωθεί εδώ και 2,5 χρόνια ότι τα σύνορά μας απειλουνται από λύσσα και πως έπρεπε να δημιουργηθεί μια ζώνη ασφαλείας εμβολιασμένων ζώων στα βόρεια σύνορα. Πρόκειται για το ίδιο υπουργείο του το 2012 έλαβε 1.000.000 ευρώ από την Ε.Ε. για να εμβολιάσει με παγιδευμένα δολώματα, την άγρια πανίδα και μέχρι σήμερα δεν το έκανε. Οσο για τα γιατί; Αρκεί να διαβάσει κάποιος το εξώδικο που έστειλε ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος στο Δήμο Σπάτων –Αρτέμιδος που σε συνεργασία με το φιλοζωικό σωματείο είχε προγραμματίσει αντιλυσσικό εμβολιασμό για τα αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα, στο Δημοτικό Στάδιο της περιοχής. «Σας ενημερώνουμε ότι οι εμβολιασμοί αποτελούν κτηνιατρικές πράξεις και πρέπει να λαμβάνουν χώρα εντός αδειοδοτημένων κτηνιατρείων. (…) σας τονίζουμε ότι δεν δικαιολογείται από μέρους σας οποιαδήποτε πράξη (...) άλλως είμαστε υποχρεωμένοι να ασκήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας (…)». Αυτή η ωραία πρωτοβουλία –που προγραμματίστηκε λόγω της οικονομικής κρίσης, για να βοηθηθούν κυρίως τα κατοικίδια- δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Αλλά το ερώτημα προς τον Π.Κ.Σ. παραμένει: Όταν τα μέλη σας κύριοι και κυρίες του Π.Κ.Σ. κάνουν εμβόλια σε επισκέψεις κατ’ οίκον, φέρνουν και το κτηνιατρείο τους μαζί; Κειμενο: ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΨΙΛΟΝ 14.07.13 ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: