Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ- ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ


O φίλος μου ο μαύρος γάτος

«O Στίβεν Ντάουνς ποτέ δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα τις γάτες. Μια μέρα, οι γιοι του ανακαλύπτουν τρία γατάκια στο πίσω μέρος του κήπου. Ενα απ’ αυτά, ο Μπλάκι, σύντομα γίνεται φίλος του κρατώντας του συντροφιά ενώ δουλεύει και παίρνοντας υπνάκους στο γραφείο του. Οταν όμως ο Μπλάκι αρχίζει να δείχνει άτονος και κουρασμένος, ο Στίβεν πανικοβάλλεται και αναρωτιέται τι ταλαιπωρεί το συνήθως ζωηρό κατοικίδιό του. Από τον οικογενειακό κτηνίατρο μέχρι το κτηνιατρικό νοσοκομείο, ο Στίβεν κάνει τα αδύνατα δυνατά να θεραπεύσει την ασθένεια του Μπλάκι και να κρατήσει στη ζωή την πολυαγαπημένη του γάτα...»

Αλήθεια, πιστεύετε ότι μια γάτα δεν μπορεί να σας κατακτήσει; Γιά ρωτήστε τον Στίβεν Ντάουνς, έναν από τους πιο γνωστούς συγγραφείς βιβλίων μαγειρικής και κριτικούς της Αυστραλίας. Ο Μπλάκι όχι μόνο του άλλαξε γνώμη, αλλά τον... ανάγκασε να γράψει και ένα βιβλίο διαφορετικό από εκείνα που συνήθιζε. Μια πραγματική ιστορία αγάπης και συντροφικότητας, μέσω της οποίας ο συγγραφέας «εκφράζει την έντονη εμπειρία τού να αγαπάς ένα άλλο ζωντανό πλάσμα».

«Ο φόβος μου για τις γάτες γεννήθηκε τη μέρα του γρατσουνίσματος. Δεν μπορούσα να τις εμπιστευτώ. Ηταν γρήγορες και απρόβλεπτες (...)» εξηγεί ο συγγραφέας.

«(...) Τον Σεπτέμβριο του 1993 ο Πάτρικ βρήκε μια φωλιά. Βρισκόταν κάτω από ένα κατεστραμμένο αγιόκλημα στο πίσω μέρος του σπιτιού μας. Αυτός και ο Μπένι έφεραν στην Ντομινίκ και σ’ εμένα τρεις ζωηρές χνουδωτές μπάλες, όχι μεγαλύτερες από ένα πορτοκάλι. Γνωρίζαμε τη μητέρα τους, ένα συνηθισμένο μαύρο στόχο με λευκά μπαλώματα. Τα αγόρια κρατούσαν τα γατάκια στα μικρά τους χέρια για να μας τα δείξουν. Μπορούσαμε να τα κρατήσουμε; Χωρίς αμφισβήτηση, ήταν πολύ χαριτωμένα. Το ένα ήταν μια παραδοσιακή γάτα με γκρι, μαύρες και λευκές ραβδώσεις, το δεύτερο τιγρέ με στίγματα και το τρίτο ήταν κατάμαυρο, ακόμα και η μύτη και οι πατούσες του. Το μόνο που ξεχώριζε μέσα στη μαυρίλα ήταν τα ωχροκίτρινα μάτια του». Ο τρίτος ήταν ο Μπλάκι.

Διαβάστε το!
Αργυρώ Κ. Μώρου
http://www.enet.gr/?i=animals-farm.el.home&id=220027

Δεν υπάρχουν σχόλια: